- sið-semd
- f. habits; þá s. sem þeir hefði um vápna-burð. Fms. xi. 162; með hvílíkum hætti eðr s., Stj. 298.2. moral conduct, good manners, courtesy, decency; hafna ósiðum en taka siðsemd í staðinn, N. G. L. ii. 419; um siðsemdir (courtesy) ok hæversku, 416; siðsemdar búnaðr, Mar.; siðsemdar þjónosta, id.
An Icelandic-English dictionary. Richard Cleasby and Gudbrand Vigfusson. 1874.